تاسيس دولت ملي در ايران

تشکیل دولت ملی در ایران

این دوره از تاریخ ایران به لحاظ تلاش برای ایجاد وحدت نسبی در جامعه ی بزرگ ایران و نیز از میان رفتن کانون های متعدد تصمیم گیری و سیاستگزاری و حکومتگری و مقاومت استقلال خواهانه در برابر یورش ها و تجاوز اقوام غیر ایرانی و برقراری نظام حکومتی متمرکز مبتنی بر عدالت خواهی مذهب تشیع با توانمندی سپاه قزلباش از دوره های دیگر ممتاز است . روابط دیپلماتیک ایران با کشورهای نا شناخته ی اروپایی که دوره ی رنسانس را کم و بیش پشت سر گذاشته بودند و به قصد کشف کشور های آسیایی گام بر می داشتند و نشانه ای از سلطه ی آنان نیز آشکار شده بود ،در تحول نظام حکومتی ایران بی تاثیر نبود .

شاه اسماعیل بنیان گذار سلسله ی صفوی از نوادگان عارف بزرگ ، شیخ صفی الدین اردبیلی بود که در اواخر دوره ی ایلخانان به دنیا آمده بود . شیخ صفی و نوادگان او در منطقه ی اردبیل از پایگاه اجتماعی بسیار خوبی بر خوردار بودند .خانقاه شیخ صفی کانون گرد آمدن طرفداران این خاندان بود که اکثرا از مناطق دیار بکر و آسیای صغیر بودند و گرایش به مذهب تشیع داشتند . همانطوری که قبلا اشاره شد در نتیجه ی از بین رفتن عباسیان توسط مغولان اسلام سنی از جایگاه بر افتاد و تشیع به سهولت رشد کرد و به تدریج فرق افراطی شیعه در آناتولی و دیار بکر و کردستان ظهور کردند .و بدین ترتیب تشیع با تصوفی که بعد از مغولان در ایران گسترش یافته بود،آمیخته شد .